دل

تنها حسی که به آن اعتماد کامل دارم حس چشایی است! همه چیز یا خوشمزه است یا بدمزه! هیچ ابهامی در این میان نیست! تازگی ها مدام ابهام دارم و برای رفع ابهام با اینکه زیاد هم گرسنه نیستم خیلی می خورم! دهانم را خیلی پر می کنم و برای لحظاتی چند هیچ ابهامی ندارم چون بی شک آش رشته ی مادربزرگ بی نظیرترین طعم دنیا را دارد و قدم بعدی هم مسلما بلعیدن یک قطع بزرگ ته چین بوقلمون است!

حیف که آدم هرچقدر هم بخورد یک جا باید متوقف شود  و خودش را بسپارد به حس هایی که هیچ اعتمادی به آن ها نیست مثل دلتنگی و دل گرفتگی و هر حس دیگری که یک دل می تواند داشته باشد!

خنده دار است! در فارسی عامیانه، هم به قلب دل می گوییم و هم به شکم! چطور یک دل انقدر از چیزی که می خواهد مطمئن است و دیگری انقدر مبهم، تنگ و گرفته!